Spel op Maat - voorbeelden

Een vrouw die een opdrachtkaartje trekt om naar de diëtiste te gaan. Ze deed het in het echt ook met zichtbaar resultaat.

Een bejaarde man die niet van spelletjes hield.

Iemand die antwoord gaf op de vraag wie er een bloemetje verdient.

Een vrouw die een inburgeringscursus volgde.

Een ouder iemand die het Afrikaanderwijkspel speelde.

Een Hindoestaanse vrouw, naar aanleiding van een vraag over culturele verschillen.

Een klein meisje dat nog maar net kon lezen.

Een Chinese jongen vol trots over zijn broertje dat nog niet eens boven tafel uitkwam.

Opvallend veel kinderen hebben een groot vertrouwen in volwassenen: tijdens een spelronde op een basisschool vertelden ze dat. Een paar jongens wilden later politieagent worden.

Iedere speler brengt zijn eigen ervaringen, meningen, kennis of vragen over een thema in. Dit zijn de bouwstenen van het spel. In het spel worden spelers geconfronteerd met opdrachten over het thema die in het echt ook kunnen voorkomen. Omdat de vragen en opdrachten zo levensecht mogelijk zijn, is de grens tussen spel en werkelijkheid soms dun. Spelers worden hierdoor geconfronteerd met hun verantwoordelijkheden als wijkbewoner, werknemer of opvoeder. Soms is een suggestie vanuit het spel voldoende om in het echt iets te ondernemen, ergens met andere ogen naar kijken, betrokkenheid uit te spreken of te kiezen voor een verandering.

Spel op Maat. heeft inmiddels meerdere spellen ontwikkeld voor verschillende instanties en doelgroepen. Sommige spellen werden begeleid en gevolgd door de instanties zelf. Bij andere spellen was Spel op Maat. ook nauw betrokken bij de speelronden. Voorbeeld hiervan zijn de vier wijkspellen: het Afrikaanderwijkspel (2006), Het Bloemhofspel (2009), Het CarnisseKansenspel (2010) en Het Vreewijkspel (2012).

De bedoeling van deze wijkspellen is dat bewoners elkaar beter leren kennen, dat ze hun mening geven over de wijk waarin zij wonen, elkaar vertellen hoe ze met alledaagse situaties omgaan en dat ze op nieuwe ideeën gebracht worden over de mogelijkheden in hun wijk.

De eerste ronde van het Bloemhof wijkspel

Een paar voorbeelden naar aanleiding van het Afrikaanderwijkspel. Een spel waarin bewoners van een multiculturele wijk elkaar en hun wijk beter leren kennen.

Verschillende rondes van het Afrikaanderwijkspel

Dilemma: Door een vraag uit de praktijk te stellen, wordt het onderwerp concreet. Meestal is dat in de vorm van een dilemma. Daarbij komen normen en waarden ter sprake die iedereen onbewust met zich meedraagt. Als je even doorvraagt blijkt dat meerdere antwoorden passend zijn.

Opinie: Vaak is een spontane mening een goed uitgangspunt dat later alsnog genuanceerd kan worden. Het geven van een mening is waardevol als ernaar geluisterd wordt.

Persoonlijk: Door een persoonlijke vraag in relatie tot het onderwerp te beantwoorden, leer je elkaar beter kennen. Dat is één van de doelstellingen.

Kennis: Met behulp van een kennisvraag kun je testen wat je al weet van het onderwerp. Door naar de medespelers te luisteren of de antwoorden na te lezen kun je meer te weten komen over het thema. De handleiding bevat een lijst met antwoorden, met verwijzingen naar relevante instellingen.